A star is Bjorn
Een beetje onzeker en niet graag op de voorgrond
Bjorn is een echte hardrock jongen, een beetje onzeker en niet graag op de voorgrond. Hij volgt al een aantal jaren muziekles. Stichting de Muzikale Octopus organiseert in samenwerking met Muziekschool Plus om de twee jaar een optreden genaamd “Cantus Autismus”. Dit evenement brengt leerlingen met en zonder beperkingen samen, want iedereen is uniek en iedereen mag er zijn. De deelname is vrijwillig
Met één liedje in plaats van twee
In het begin stond Bjorn niet te springen om mee te doen. Na meerdere gesprekken spraken we af dat hij eerst een paar keer mee zou repeteren met een groepje, om te zien of hij het leuk zou vinden. Al snel voelde hij zich op zijn gemak en hij begon zich thuis te voelen binnen de groep. Uiteindelijk, na een paar repetities, gaf Bjorn toe dat hij wilde meedoen, maar slechts met één liedje in plaats van twee.
Slechts tien minuten voor de show, verraste Bjorn me
Op de dag van het optreden, slechts tien minuten voor de show, verraste Bjorn me. “Wilma, kan ik toch met beide liedjes meedoen? Ik heb ze tenslotte allebei mee gerepeteerd.” En zo geschiedde het. Het werd een overwinning voor Bjorn. Hij werkte samen met anderen, maakte heerlijke muziek en was dolgelukkig.
Muziek maakt mensen blij en verbindt hen met elkaar
In april 2023 vond de vierde editie van “Cantus Autismus” plaats. Dit keer hoefde Bjorn er niet over na te denken. Hij deed mee met drie liedjes en hielp zelfs met de organisatie. Het was fantastisch. Maar Bjorn ging nog een stap verder. Hij is nu al bezig met het verzinnen, uitzoeken en repeteren van nieuwe liederen voor de vijfde editie. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor de andere leerlingen. Zo zie je maar, muziek maakt mensen blij en verbindt hen met elkaar.
De Kracht van Muziek – Hans
Hans was altijd een energieke man en werkte als boekhouder bij een groot bedrijf. Muziek was zijn enige vorm van ontspanning. Toen hij met vervroegd pensioen ging, werd er binnen een half jaar Parkinson bij hem ontdekt, samen met beginnende dementie. Destijds woonde hij nog in Oosterhout.
Via de Stichting is Hans in aanraking gekomen met Muziekschool Plus. In het begin kwam hij nog naar de muziekschool, maar uiteindelijk werd dit te moeilijk 
en werden de lessen aan huis gegeven. Na enkele jaren verloor hij zijn vrouw aan een plotselinge ziekte, waardoor hij niet meer in zijn eigen huis kon blijven wonen. Nu, in juli 2023, ruim tien jaar later, woont Hans al enige tijd in het verzorgingstehuis Mijzo in Raamsdonksveer en zit hij al een aantal jaren in een rolstoel. Iedere week brengt weer nieuwe, wonderbaarlijke gebeurtenissen.
Het was moeilijk om Hans alert te krijgen
Bij binnenkomst in het verzorgingstehuis zie ik Hans in de gezamenlijke woonkamer in zijn rolstoel zitten. Hij hangt er een beetje onderuit en bij nader inzien zie ik dat zijn mond een beetje scheef staat en zijn ogen dicht zijn. In eerste instantie vond ik het een beetje eng. Het was moeilijk om Hans alert te krijgen en ik dacht nog bij mezelf: heeft hij een beroerte gehad? Uiteindelijk besloot ik hem toch mee te nemen naar zijn eigen kamer, waar zijn keyboard staat. Eenmaal in zijn kamer vroeg ik aan Hans:
“Heb je nieuwe medicijnen? Je bent zo stoned als een konijn!”
Hans kan zulke opmerkingen wel hebben en hij knikte alleen een beetje met zijn hoofd. Ook op de vraag of hij dorst had, reageerde hij slechts met een knikje. Ik schonk wat te drinken in en liet hem de mok met beide handen vasthouden, maar zelfs dat ging niet goed. Hij kon de mok niet naar zijn mond brengen. Nadat ik hem had geholpen met drinken en zijn bril had schoongemaakt, was het tijd voor muziek.
En toen gebeurde het. Ik zette Hans met zijn rolstoel achter het keyboard, stelde het in om een blues te spelen en legde zijn rechterhand op de toetsen, want dat kon hij zelf niet meer. Zijn vingers begonnen te bewegen en voor hem voelde het alsof hij een volledige improvisatie aan het spelen was. Na een minuut of vijf zag ik dat Hans steeds alerter werd. Zijn ogen gingen open, zijn mond werd rechter, hij ging rechter zitten en hij begon weer verstaanbaar te praten. Het was zo bijzonder om iemand zo te zien opleven door muziek. Aan het einde van de muziekles zag ik een lach op zijn gezicht, zijn ogen waren open en we konden weer communiceren. De kracht van muziek.
Aan het einde van de muziekles zag ik een lach op zijn gezicht
Ontluikende kracht – Samantha
Altijd alleen moeten staan
Samantha is een schat van een meid, maar erg onzeker en paniekerig, en ze vraagt vaak wel tien keer hetzelfde. Dit heeft te maken met haar verleden, waarin ze altijd alleen heeft moeten staan. Ondanks haar onzekerheid kan Samantha prachtig zingen. Als iemand die van nature onzeker is op een podium staat en het gaat mis, dan kan dat desastreuze gevolgen hebben. In het verleden is ze nooit goed begeleid, maar nu komt ze steeds meer uit haar schulp, wordt blijer en voelt zich meer op haar gemak.
Blij dat ik naar muziekles ben gekomen
Onlangs overleed iemand die haar zeer dierbaar was, wat een enorme impact op haar had. Zingen en bezig zijn met muziek geeft haar echter rust. Uit het niets zei Samantha een keer: “Jij hebt mij weer blij gemaakt. Ik ben weer iets vrolijker, toch blij dat ik naar muziekles ben gekomen.“
Ze straalde op het podium
In april 2023 deed Samantha mee aan “Cantus Autismus”. Ze straalde op het podium en zong samen met Gino Politi een duet in het Italiaans. Het was een groot succes, en veel mensen in de zaal pinkten een traantje weg van emotie. Direct na het optreden vroeg Samantha of ze de volgende keer weer mee mocht doen.
Samantha groeit zichtbaar in zelfverzekerdheid
Samantha groeit zichtbaar in zelfverzekerdheid en wordt steeds opener in de samenwerking met anderen. Als muziekdocent is dit waar je het voor doet. Het is geweldig om haar zo te zien groeien en stralen.